شعر من...

اگه تا آخر خوندی...لطفا نظر با ارزشتون در مورد این شعر فراموش نشه 

راستی این شعر به هیچوجه شامل حال من نیست .

خداوندا طرف حساب من تویی                  شاکیم از روزگارت حامیم تنها تویی 

از جور لیلیت بگوییم یا قضا                       از دست تقدیرت بگویم یا قدر  

می گویند تو عاشقان را دوست داری                   هیچگاه تنهایشان نمی گزاری

آتشی در من نهاد با یک نگاهش                           دلم گفت بشو یکباره فدایش 

همه قلب مرا از آن خود کرد                      نمی دانی یک نگاه با من چه ها کرد  

شب و روزش شده بود دیدن یار                   نبودش هیچ قراری این قلب بیمار 

جراتی دادم بخود تا راز پنهانم بگویم                    غرورم را نبردم تا نباشد پیش رویم 

هر چه در دل داشتم همه گفتم                     برایش از هرچه داشتم دست شستم 

با نگاهی وراندازم نمود                              در نگاهم نشان سر افرازی نبود  

به یکباره بر من قضاوت کرد                          تو کجا؟و من کجا؟ مرا رد کرد... 

شدم غمگین و خسته باز گشتم                 برایش نامه ای دیگر نوشتم 

نامه را پاره پاره کرد روبرویم                             کافی نبودش برد همه آبرویم 

خداوندا مرا چه به وصال حوریت                من همان به که روم به فوریت.....